Veel poeder in het Berner Oberland, dat hadden jullie al gezien. Wat een dag was dat. Eerlijk waar, het was de mooiste, diepste en lichtste poeder die ik ooit heb geskied en eigenlijk was het één grote faceshot.... Na die fantastische dag in Lauchernalp zijn we naar Adelboden gereden. 
Daar had het ook goed gesneeuwd maar nu scheen ook nog de zon erbij Bluebird!!!! Omdat het een familiegebied is, bleef de off-piste de hele dag vrijwel onaangeroerd en hadden wij telkens weer eerste keus en first tracks. Lekker ook wat steilere stukken en kleine couloirs gedaan. Wat wil een mens nog meer? Eigenlijk was de hele week met Patrick, Italico, Sam en Paul onder leiding van Michiel een fantastische mix van verschillende gebieden en (goede) condities. We begonnen in Chamonix, daarna dus Lauchernalp, Adelboden en ten slotte Engelberg. Daar in Engelberg was de Titlis helaas niet open va
nwege het hoge lawinegevaar maar de Laub hebben we wel kunnen doen: 1200 verticale meters van off piste genot :-). Toch wel een mooie reeks van skigebieden. En al dat nadat ik de week ervoor een waarschuwingsmail over de slechte sneeuw naar de jongens had gestuurd om de verwachtingen een beetje te temperen. Dat bleek dus niet nodig te zijn. Gelukkig maar, want ik had iedereen al zo lekker gemaakt met de fantastische condities het hele seizoen. Ondanks wat moeie benen (chicken legs) en een gescheurde buikspier was het toch wel een erg mooie week.
Daar had het ook goed gesneeuwd maar nu scheen ook nog de zon erbij Bluebird!!!! Omdat het een familiegebied is, bleef de off-piste de hele dag vrijwel onaangeroerd en hadden wij telkens weer eerste keus en first tracks. Lekker ook wat steilere stukken en kleine couloirs gedaan. Wat wil een mens nog meer? Eigenlijk was de hele week met Patrick, Italico, Sam en Paul onder leiding van Michiel een fantastische mix van verschillende gebieden en (goede) condities. We begonnen in Chamonix, daarna dus Lauchernalp, Adelboden en ten slotte Engelberg. Daar in Engelberg was de Titlis helaas niet open va
nwege het hoge lawinegevaar maar de Laub hebben we wel kunnen doen: 1200 verticale meters van off piste genot :-). Toch wel een mooie reeks van skigebieden. En al dat nadat ik de week ervoor een waarschuwingsmail over de slechte sneeuw naar de jongens had gestuurd om de verwachtingen een beetje te temperen. Dat bleek dus niet nodig te zijn. Gelukkig maar, want ik had iedereen al zo lekker gemaakt met de fantastische condities het hele seizoen. Ondanks wat moeie benen (chicken legs) en een gescheurde buikspier was het toch wel een erg mooie week.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten