naar huis (deel 1)

Naar huis, naar huis, aaaaarhh ik ga naar huis :-) :-(
Nog niet helemaal overtuigd van wat ik ervan vind, rijd ik vandaag voor een korte proefperiode naar huis. Ik ben erg benieuwd of ik weer kan aarden daar in het platte Nederland. Zin om iedereen weer te zien heb ik in elk geval wel en het is waarschijnlijk ook maar beter om weer een keer een kleine reality check te doen (dat vind in elk geval mijn bank rekening). Maar omdat ik toch best wel verwacht dit vrije leven en de bergen heel erg te gaan missen, heb ik wel besloten om er nog 2 weken achteraan vast te plakken. Ik ga na 4 dagen NL meteen WEER TERUG !!! :-). Maar dan op 17 Juli is het echt afgelopen en kom ik definitief terug. Op deze manier hoop ik rustig te kunnen wennen aan het idee. Ik hoop jullie allemaal snel weer te zien.

En oh ja, als je mij nog in een tijdschrift wilt zien klimmen, neem nu een abonnement op BLOK (BLad Over Klimmen). in het komende nummer over klimmen in Zwitserland staan een paar foto's van mij.

de donkere dagen

ja ja het is weer zover, de dagen worden sinds zondag weer korter en de nachten langer. Dat betekent dat het nieuwe skiseizoen er weer aankomt... :-) . Nou niet echt natuurlijk, maar vanochtend liep ik in een witte berghelling terwijl er verse sneeuwvlokjes naar beneden dwarrelden, de geitenbellen klonken als klokken en in de buurt had iemand een openhaard vuurtje aangestoken. Spontaan kwamen kerstliedjes als winter wonderland in me op en ik kreeg zowaar weer zin in skiën... toch nog maar een paar nachtjes slapen voordat we daar echt weer aan gaan beginnen.

Wandelen, klimmen en weer wandelen

Wandelen in de bergen, daar had ik de laatste jaren natuurlijk geen tijd meer voor omdat ik al mijn tijd skiend of klimmend doorbracht en wandelen -wat lager in de rangorde- het moest afleggen. Maar de laatste weken heb ik dat ruimschoots ingehaald door, vooral in Wallis, een paar erg mooie tochten te maken. Het heerlijke aan "gewoon" bergwandelen is dat je eens niet aan allerhande technieken en materialen moet denken om het veilig te doen. Gewoon heerlijk wandelend genieten van de fantastische uitzichten, de mooie bloemen en planten en de onverwachte ontmoetingen met de beesten (steenbokken, gemsen, marmotten, eekhoorns, slangen en zelfs een enkele yak). Na wat mooie dagtochten bij Grächen, Saas Fee en Visperterminen) ben ik vorige week nog gaan klimmen met Michiel bij de brug in Fribourg (wegens dreigende regen) en in Gastlosen (nog steeds moeilijk maar langzaam begin ik te wennen aan die klimstijl...). Toen ik daarmee klaar was had ik bedacht een meerdaagse wandeltocht met tent etc. te gaan maken. 8 resp 7 jaar geleden (ja we worden oud...) heb ik de Tour de Mont Blanc en Tour de Matterhorn gelopen en een van die wilde ik weer doen. Omdat ik geen zin had in Fransen (what's new...) viel de keuze op de eerste 4 etappes van de Matterhorn ronde, startend in Zermatt. Na twee dagen door de steile sneeuwvelden te hebben gestampt en snelstromende beek(jes)en te hebben doorkruist vond ik het wel welletjes met het afzien. Wandelen hoort immers relaxed te zijn zoals ik eerder schreef, en dit leek meer op alpinisme waar ik in mijn eentje niet echt zin in had. De vele sneeuw van het afgelopen seizoen die mij in de winter nog zoveel plezier had gegevens speelde mij nu parten. Maar niet getreurd, ook wandelingen onder de 2000m grens kunnen mooi zijn. Daarom ben ik via het dal weer naar Zermatt gelopen alwaar ik mijn verjaardag heb gevierd met Menno en een paar belgen.

klimmen in heel zwitserland

Vorige week heb ik door heel Zwitserland geklommen met Michiel, Menno en Matt. We begonnen in Medji bij St Niklaus (bij Zermatt) waar een mooi gebied is voor spleetklimmen dat ook wel little Yosemite wordt genoemd omdat de rots erop lijkt. Handen, armen en voeten verklemmen in de spleet en maar hopen dat je niet valt :-) ... De volgende dag ging het naar Wilderswil bij Interlaken waar ik behoorlijk wat vlieguren heb gemaakt om een 6b route voor te klimmen. Letterlijk vallen en opstaan was dat, het is me gelukt maar vraag niet hoe. Daar ga ik nog eens naar terug om het in 1 keer te doen. Na Wilderswil ging het naar Gastlosen een fantastisch mooi en groot gebied van kalksteen tussen Gruyeres en Zweisimmen. Mooi maar wel erg hard gewaardeerd... in de 6a en 6b zaten zulke moeilijke stappen dat ik er niet eens aan wilde denken de routes zelf voor te klimmen. Dat heb ik Michiel daarop maar laten doen om vervolgens topropend alsnog zwetend en bibberend boven te komen. Maar mooi is het zeker en er zijn genoeg makkelijkere routes om er zeker nog eens terug te komen. Omdat er vanuit het westen slecht weer op komst was, zijn we de volgende dag toch maar weer richting oosten gereden om bij Grimsel een erg mooie route met meerdere touwlengtes te klimmen (Chopper). Hier lag het niveau mij gelukkig weer waardoor ik met Matt om en om kon voorklimmen. wat heeft Zwitserland toch veel mooie gebieden en wat wil ik graag verder doorklimmen... :-). Met het slechte(re) weer ga ik de komende dagen maar eens lekker wandelen.