veel ski plezier

Alweer een tijdje geen nieuw bericht betekent natuurlijk niet dat ik heb stilgezeten de afgelopen weken. Na Japan ben ik meteen vertrokken naar Disentis waar het NSAC chalet dit jaar was gehuisvest. De eerste meters op de pistes van Disentis waren wel even schrikken: de ijzige sneeuw maakte meteen duidelijk dat de dikke poeder van Niseko mij in een luie skiër hadden veranderd. Opeens moest ik weer hard werken op de latten. Gelukkig had ik me opgegeven om een crash 1 cursus te geven, wat betekent dat ik een groep beginners mocht leren skiën. Geheel volgens verwachting ging het om een goed gemotiveerde, sportieve en vooral erg leuke groep studenten die alles snel oppikten. Dat ze allemaal na 1 week in de verse off-piste sneeuw hun bochtjes draaiden en goed de zwarte piste afkwamen was niet alleen aan mijn fantastische skills als skileraar te danken, maar... ik was toch wel een beetje trots :-)

Na de cursus ben ik nog een paar dagen gebleven in Disentis om met o.a. Jeroen, Rob en Valentijn nog wat mooie toertjes te maken. Na Disentis ben ik nog 2 daagjes langs gegaan in Klosters/Davos bij Michiel die een cursus gaf voor het SSC (Snow Safety Center). Daar kwam ik ook Martijn Schell en wat andere bekenden weer eens tegen. Na gezellig te hebben bijgekletst en een mooie dag skiën, ging ik die vrijdag op pad naar good old Chamonix waar Patrick ook heen zou komen om een week te freeriden. Op zaterdag kwamen Italico, Paul en Sam zich bij ons aansluiten. Nou bleek Cham dat weekend een populaire bestelling te zijn want Menno was er ook met Heleen en Jelle net als mijn oude baas Hilary met familie, vrienden en wat oud-collega's. We hadden hete re maar druk mee om met iedereen even te skiën, een borrel te drinken of te eten. Na 1 dag freeride en 1 dag toeren in Chamonix ging het naar Courmayeur voor de lekkere espresso (en de fijne afdalingen...). Dinsdag voegde Pete zich bij de groep en gingen we samen met Michiel naar Adelboden voor wat tree-runs omdat het zicht niet zo goed was. De volgende dag werd Engelberg onveilig gemaakt door eerst een paar keer de Titlis en Laub afdalingen te doen in verse poeder en later die avond het plaatselijke nachtleven onveilig te maken (daar is overigens niet veel voor nodig omdat er geen nachtleven is in Engelberg :-( .... ). De week werd voortgezet met meer freeride dagen in het steeds warmer wordende Berner Oberland in Grindelwald en Mürren.

Op vrijdag reden Patrick en ik vervolgens weer door naar Ischgl waar eerder die dag Dicky's vrijgezellen feestje was begonnen. Ischgl staat bekend om z'n mooie pistes en nog betere apres-ski. Van die combinatie hebben we met een hele groep vrienden dan ook goed gebruik gemaakt :-) Er werd in elk geval veel gelachen, gezongen, geskied, etc etc etc....

Ondertussen waren ook Ewout, Wouter en Judit in Ischgl aangekomen om in te skiën voor de komende week waarin we met z'n vieren in het naburige Silvretta gebied zouden gaan toerskiën. Omdat het voor de meesten de eerste echte toeren zouden worden en omdat het naast ischgl ligt had ik de Heidelberger hut als uitgangspunt gekozen. Bijna gooide de warmte echter alle plannen om want het lawinegevaar was ondertussen gestegen tot 4. Dat is een niveau waarbij je eigenlijk niet veel meer kunt doen dan op de pistes blijven. Gelukkig was het grote gevaar een dag later geweken en konden we alsnog naar de hut en een paar mooie toeren maken waaronder de doorsteek naar de Jamtal hut en weer terug. Het geheel werd in stijl afgesloten door een dagje freeride in de verse poeder. Omdat mijn planning de laatste weken redelijk "back-to-back" (een Japanse term voor de kenners ;-) is, ging het gisteren meteen door naar Bern omdat ik vandaag bij Michiel als tailguide aan de slag mocht voor een groep heli-skiërs. vanwege het weer werd er vandaag helaas niet gevlogen maar wel genoten van veel verse sneeuw in Engelberg. Of we morgen vliegen horen jullie later....